Günümüzdeki ekmeklik buğdayın atası olarak kabul edilen dinkel buğdayının kepeği ve ruşeymi ile birlikte öğütülmesinden elde edilen un. Çaprazlama, melezleme ve genetik değiştirmeye maruz kalmadığı için sağlıklı özellikleri ile Almanya'da Dinkel, İtalyada farro ismi ile meşhurdur.

Dinkel Unu ekmek, makarna, çerez, kraker, kek, krep ve waffle yapmaya müsait yapısı ile zararları anlaşılmış olan Beyaz Un'un hepten yerine geçebilecek genetiği değişmemiş sağlıklı tek alternatif un olarak görülmektedir. Dinkel Buğdayını evde kullanacağımız tek un haline getirmemizin tek sebebi sağlıklı ve genetiği sağlam olması değildir. Asıl sebep antik aromasıdır. Bir çok hamur işinde önceki tattığımız lezzetlerden fazlasını bize sunmaktadır..

Dinkel Unu'nun kaynağını araştırdığımızda karşımıza iki yer çıkar. Biri Konya, diğeri Almanya. Kesin olmamakla birlikte bu sürecin şöyle geliştiği tahmin edilmektedir. MÖ 5000 yılında mezopotamya kaynaklı bir çıkışı olan dinkele ait buğday depoları ve ekmek fırınları kalıntıları, Konya'da Çumra yakınlarında keşfedilmiştir. Batıya göç esnasında tohumların Avrupaya taşındığı ve zaman içinde Anadolu coğrafyasından silindiği, sonraki süreçte toprak uyumundan dolayı Almanya'dan elde edilen dinkel tohumlarının tekrar getirilip Konya'da yetiştirilmeye başlandığı şeklindedir.

Dinkel Ununun elde edildiği buğdayın toplam ağırlığının %30-35 lik kısmı sert bir dış kepek teşkil eder. Lif oranının yüksek olması hazmı kolaylaştırır.